Somberheid kan heel verschillend voelen. Na het verlies van een dierbare voelt het waarschijnlijk als verdriet, of leegte. Die emotie hoort dan ook zo bij het verwerken van je pijn. Somberheid kun je ook voelen als onzekerheid, omdat je jezelf vergelijkt met anderen en twijfelt aan jezelf. Of een somberheid uit woede, omdat anderen je pijn hebben gedaan en je teleurstelling voelt. Somberheid kan heel donker voelen en soms zelfs een waardeloos gevoel geven, waarbij je jezelf afvraagt: “Ga ik mij ooit weer fijn voelen, komt het nog goed?”
In deze blog ga ik in op die gevoelens van somberheid, waarbij je jezelf het ene moment happy en het andere moment down kunt voelen. Sip, futloos, verdrietig of angstig, zonder dat je precies weet waarom jij jezelf zo voelt.
Waarom voel ik mij zo?
De meeste mensen willen dit heel graag willen weten. Het is een vraag die in verschillende vormen door je hoofd kan dwalen. Het is een terecht verlangen, dat je wilt onderzoeken waar de wortel zit van je gevoelens. Maar ik start daar niet direct mee. Want het is ook een hele complexe vraag. En het is een vraag die met je op de loop kan gaan. “Wat is er mis met mij”, “waarom ben ik zo”? Sommige mensen peinzen zich suf en blijven maar zoeken naar de oorzaak. Ze hebben niet in de gaten dat dit peinzen het sombere gevoel versterkt en versterkt. Het piekeren kan een soort verslaving worden. Voordat je het doorhebt, zit je gevangen in al je gedachtes. Zonder dat je echt een antwoord vindt. Als een trein kun je doordenderen in een wereld vol twijfels en gedachtes. Een ander gevolg is dat je komt in een spiraal van zelfverwijt. Gedachtes die neerkomen op: “Ik ben niet ok”, kunnen je enorm pijnigen.
Dus ik begrijp jouw behoefte om te willen begrijpen. Maar er zijn wat dingen die je eerst kunt doen. Eerst de balans hervinden in je lijf. Daarna de analyse in.
Gevoelensdagboek
Als je een wirwar van donkere gevoelens hebt, kun je soms het idee krijgen dat de hele dag negatief was. We noemen dat selectieve waarneming. Somberheid heeft de neiging om je herinneringen te kleuren. Het is zinvol om 4x per dag op te merken hoe jij jezelf voelt en dat te noteren in een dagboek. Schrijf ook op wat je dacht, deed, en wat je eigenlijk had willen doen. Als je sessies bij mij volgt, gaan we hier dieper op in, maar voor nu gaat het erom dat je kunt opmerken wanneer je jezelf somber voelt, en wat je doet om met dat gevoel om te gaan.
Ga je jezelf vooral terugtrekken, piekeren of snaaien?
Mocht je in jouw dagboek terugzien dat je jezelf down voelde, dan is het goed om eens na te gaan, wat je vervolgens deed? Sommige mensen kiezen ervoor om zich terug te trekken, af te sluiten, dan maar te gaan slapen. Of juist vriendinnen te bellen en je gevoelens te over-analyseren, te gaan piekeren en te twijfelen door alle opties die er zijn. Anderen gaan snaaien, of verdwijnen in apathisch facebook kijken. De vraag is: kom je hierdoor dichter bij jezelf? Is hetgeen je nu doet, helpend voor jou? Voel je hierdoor balans, energie of misschien zelfs je verlangens? Of ben je verder verwijderd van jezelf? Is dit eigenlijk een vorm van vermijden?
Doe wat je goed doet
In plaats van vermijden, probeer je iets simpels te doen wat je goed doet. Bijna iedereen vindt het fijn om in de buitenlucht te zijn. Liefst in de natuur. Lopen, fietsen, zwemmen in mooi helder water, beetje joggen. Dat is ook zinvol omdat je beweegt waardoor je stelsel letterlijk de kans krijgt om in beweging te komen. Je doet vitamine D op, en ademt verse zuurstof in en je kunt je lijf helemaal in het nu ervaren, in plaats van gedachtes hebben over het verleden of de toekomst.
En veel mensen vinden het fijn om met waardevolle vrienden – waarbij je gewoon jezelf kunt zijn – iets te doen. De nadruk ligt op doen. Actief zijn. Samen koken, samen naar yoga, samen sporten. Doe geen grote dingen, maar kleine waardevolle activiteiten.
Kies dus voor zelf koesterend gedrag
Zelf koesterend gedrag is terug naar de basis. Eigenlijk gaat het om 4 basis elementen: eten, bewegen, rusten en aanraking. Gezond eten (minimaal 3x per dag), bewegen in de buitenlucht, voldoende slapen (eventueel een dutje van 20 min overdag) en aanraking: een aai over een kat, een hoofdmassage, een knuffel van een vriend.
Zelf koesterend gedrag is geen verdoving. Het legt je gevoel niet plat, en het maakt je gevoel ook niet extremer. Zelf koesterend gedrag verwarmt je, kalmeert je, het geeft een gevoel van verbondenheid met jezelf en anderen. Het brengt meer balans in je lijf.
En nu kun je de analyse in
Als je weer ervaart wat je goed doet, en je doet daar steeds meer van, dan heb je veerkracht genoeg om de analyse in te gaan. Dan kun je het deel in jou dat je somber maakt, verder onderzoeken. Dan is het goed om naar verschillende facetten in jouw leven te kijken. Naar je dierbaren en hoe jullie relatie is, naar jouw waarden en je dromen, naar je kunnen en je verlangens. En je gaat kijken naar je angsten, je pijn, je kritische of zelfverwijtende ik, het kwetsbare deel in jou.
Je gaat jezelf en de omgeving beetje bij beetje weer in volle glorie ervaren en voelen. Dat doet soms extra pijn, omdat je gaat verwerken wat niet verwerkt is. En, het kan je onzeker doen voelen, omdat je gaat experimenteren met nieuw gedrag.
Maar het maakt je ook absoluut sterker. Je gaat begrijpen welke automatismen je somberheid versterken. En je gaat ervaren hoe je uit je donkere gevoelens kunt komen. Je wordt weerbaarder, krijgt meer invloed op je leven, gaat echte contacten aan. Je weet hoe je de balans kunt hervinden. Stap voor stap jezelf weer fijner voelen. Dichtbij jezelf en waardevolle anderen.
Heb jij andere tips of ervaringen, dan kun je ze in het reactieformulier altijd delen.
Mocht jij ondersteuning willen, dan zijn er diverse soorten coaching en therapie, bij mij en bij mijn collega’s. Je kunt bij jouw huisarts altijd advies vragen over goede professionals. Vraag een intakegesprek aan (bij 2 of 3 therapeuten), om te kijken welke vorm van therapie het beste bij jou past.
Alle sterkte,
Carla van Loon
Integratief therapeut
No Comments